Torrent of words

Ludzie tyle gadają. Jakie głupoty potrafia wyjść z ust niektórych teoretycznie dojrzałych osób, jakie głupie pytania mogą paść w naszą stronę, a jeszcze gorszych odzywek mogą oni doczekać się od nas w odwecie. Błędne koło się zamyka, a ci co mają najmniej do powiedzenia, strzępią ryj najgłośniej jak mogą, kiedy prawdziwe mądrości zamknięte są w ciszy wraz z ukrywanymi autentycznymi uczuciami, doznaniami. Potok słów wylewanych codziennie nie zwiastuje w 99% niczego dobrego. Jest nieprzemyślany, chaotyczny, ale jedno jest osiągnięte - tłumi cichy głosik racjonalnego podejścia do spraw w umyśle. Za dużo krzyku, zbyt donośnego głosu. Wokół zdaje się być nieprzeniknięta sieć hałasu, nie do przejścia bez potrzebnego wyciszenia. Nie oszukujmy się, każdy zauważył - gdy kłótnie przybierają szybsze tempo, ludzie głośniejsi plotą bez sensu, ładu i składu to, co im ślina na język przyniesie: bez zastanowienia, tylko po to by zagłuszyć 'przeciwnika'. Najrezolutniej dokonują swego ci, którzy podejmują cichutką walkę z tymi rozwydrzeńcami próbując łagodnie, prawie ze stoickim spokojem przemówić, by wziąć właśnie ich stronę. Krzycz tylko wtedy, gdy zachodzi taka potrzeba, świat też pragnie Cię usłyszeć, ale nie przeginaj, gdy żadna krzywda Ci się nie dzieje. Gdy masz piszczeć to tylko z niepohamowanej radości w niespodziewanych sytuacjach nadmiernego szczęścia. Lecz gdy chcesz przemówić - argumentuj, popieraj, przytaczaj przykłady, przykładaj się i znaj wagę czy wartość tych słów, poprawnie dobranych i zgrabnie złożonych zdań. Hamuj się gdy potok słów zalewa i przygniata uczciwy szept tego, co naprawdę masz odwagę przekazać innym.