Illness

Nie jest dobrze. Siedzę chora przy biurku pisząc notatki z polskiego i oglądając filmy, a pogoda akurat teraz się oczywiście polepszyła, gdy ja się czuję fatalnie... aha. 

Nigdy jakoś nie przepadałam za zdjęciami z fleszem. Zawsze zdawały mi się wypalać fotografie.. ale tak samo czuję się w tej chwili - jakby wypalona, niewyraźna, niezdecydowana, bez właściwego koloru. Oby jedynie były to objawy choroby, a nie jakiejś, w gruncie rzeczy, głupiej rozkminy, bo znowu się zacznie moje poetyzowanie i odnajdywanie sensu ludzkiego życia, haha. Powiem Wam, że jedyną dobrą rzeczą w takim chorowaniu jest to, że siedzisz w domu, gdzie jesteś sam na sam ze swoim odbiciem i patrzysz się na siebie tak długo, aż ujrzysz już wszystko. Zrozumiesz swoje wady, pokonasz wewnętrznego demotywatora, pozbędziesz się złości, dasz upust emocjom. W końcu siądziesz na łóżku i długo myślisz o wszystkim układając jakiś plan. Niekoniecznie wyszukany, długoterminowy, etapowy czy jakiś jeszcze inny. Po prostu - masz chwilę, by wszystko sobie przemyśleć. I czasem sprowadza Cię to na tor mocnej refleksji, co może prowadzić, albo do lekkiego załamania, albo (oby ta opcja pojawiała się częściej) do chęci korzystania z tego krótkiego życia.

Następny post oby był już pisany z lepszym samopoczuciem i mocną dawką koloru!:)

sweterek - KLIK